De eerste groene banaan is op (en was heerlijk)

De twee Franse deelnemers op het terras, waar we na mijn race wat aten, vonden het fietsparcours zo mooi en vlak … (420 hoogtemeters). De rest van de gesprekken over Open Lakes Champagne gingen over de warmte (zaterdag 27 graden, zondag tikten we de 30 aan). En het was fantastisch. Zwaar, maar fantastisch. Voor iedereen die nog een leuke, gezellige, goed georganiseerde triathlon zoekt, kies Open Lakes. In het weekend van 15-18 september hebben ze er nog één in Walcourt (BE) bij het Lac de l’Eau d’Heure, alle afstanden. Zonder de pretentie te hebben om influencer te zijn, een korte review op de criteria die ik zelf tijdens het racen heb bepaald en nu associatief achter elkaar zet. In aantal bananen uiteraard, het maximum is 5.

Muziek 🍌🍌🍌🍌🍌
Ein. De. Lijk. Een keer niet de sportschoolmeuk, of zo’n 1-minuut-aftelhartslag. Die werken wel … even, maar een hele dag niet. Open Lakes schoot ons weg op AC/DC. De halve op Thunderstruck, de Olympische afstand op Highway to hell. Dat werkt! De rest van de dagen heb ik songfestival gehoord, Pearl Jam, Queen, Franse hiphop, Black Eyed Peas, Bella ciao enz.. Toppunt was Smack my bitch up, op ongeveer 3/4 van mijn looprondje, maar dat was van Belgische supporters.

Supporters 🍌🍌🍌🍌
Er waren er veel, zeker gezien de warmte, de meesten hoorden bij een clubje, te zien aan de outfit. wij werden vreedzaam opgenomen in de club van Sporthuis Nokere. Voor veel, ook voor mij, was het de ene dag racen, de andere dag supporten, wat deze keer betekende de racers van water voorzien en door de dipje heen juichen en praten.

Water & verzorging 🍌🍌🍌
Op fietsparcours voor half en de hele waren er drie verzorgingspunten met water, op het loopparcours 2. Dat laatste was net te weinig, zeker zondag. Er had er nog één tussen in bij gemoeten. Watersproeiers waren er ook en op zondag was er extra water in de wisselzone. Dit had iets beter gekund.

Vrijwilligers 🍌🍌🍌🍌
Er waren er veel, zeer relaxed, wisten genoeg informatie te geven. Niet allemaal in het Engels, maar we zijn er uit gekomen. Ze stonden in ieder geval op elke kruising, dus het parcours was veilig, en ze lieten ontspannen de atleten richting de start door.

Parcours 🍌🍌🍌🍌
Heerlijk parcours. Vlak genoeg om hard te gaan, heuvelachtig genoeg om echt in het buitenland te zijn. Helaas geen bergen.

Prijs/kwaliteit 🍌🍌🍌🍌🍌
Zeker gezien de prijzen voor andere triathlons en zeker gezien de manier van organiseren (professioneel) is de prijs-kwaliteitsverhouding heel goed. Het kost wat, maar dan heb je ook wat.

Reis 🍌🍌🍌
5,5 uur heen, 4,5 terug. Het was de moeite waard, maar niet naast de deur.

Evenement als geheel 🍌🍌🍌🍌
Voor mij staat de ICONXTRI op eenzame hoogte, vooral vanwege de omgeving en ook de zeer ontspannen organisatie. Open Lakes is een mooie tweede op mijn ranglijst. Op de voet gevolgd door de Embrunman en Challenge Almere.

Korte analyse

In de race, heerlijk tot en met het fietsen. Mooi zwemmen (helder water) en lekker zonder pak, gewoon vanwege het gevoel van water langs je huid. Wel een wasmachine. Een soort trechter bij de eerste boei, waar sommige zwemmers een zwemrichting kozen haaks op de mijne. Tot aan het einde leken er te zijn die hun stuurautomaat verkeerd hadden afgesteld (of was het de mijne?), daardoor moest ik mijn waterpolovaardigheden regelmatig inzetten. De data laten zien dat ik een keurige waarde zwom (1:45/100m) en dat dus zonder pak.
Ook het fietsen was lekker, Champagnevlak, met bubbeltjes dus. Wel druk, oftewel in pelotons af en toe. En dan doe ik mijn taak….. Vermogen iets onder het plan, door die groepen.
En toen werd het zwaar. Benen wilden niet, het was warm. Maar het publiek en mededeelnemers hielpen (Smack my bitch up staat nu in mijn playlist). Laatste deel ging weer beter.
Alles bij elkaar ‘maar 27 minuten langzamer dan vorig jaar in Nieuwkoop en tevreden. Op naar de volgende (zie ook het lijstje hieronder).

Ook een analyse van je wedstrijd?