Op verschillende plekken kun je lezen dat ik aanhanger ben van het ‘gepolariseerd’ trainen. Iets specifieker, ik volg de 80/20-methode. Dat betekent grofweg dat 80% van de trainingen op lage intensiteit zijn en 20% op hoge intensiteit. Daarachter zit een lang verhaal, een deel daarvan lees je ook in het artikel over trainen in zones.
Die 80/20-methode heb ik van Matt Fitzgerald en David Warden, hun website en boek 80/20 triathlon. Inmiddels ben ik niet alleen een aanhanger en gebruiker van hun schema’s en plannen, maar ook officieel ambassadeur. Ik hoor dus bij Team 80/20 endurance.
Laat ik puntsgewijs samenvatten waarom ik daar zo nadrukkelijk achter sta.
- De logica van het idee van 80/20 is sterk: je traint en herstelt beter als je niet te vaak te zwaar traint. Bij duursport moet je vooral vol kunnen houden om veel te trainen. Dan kan het niet te vaak zwaar zijn, want dan heb je meer hersteltijd nodig en loop je sneller kans op blessures.
- De onderbouwing is een mooie mix van klassieke bewegingswetenschappelijk onderzoek en ervaringskennis die zij zelf verzamelen bij duursporters die zij coachen. Het gaat dus niet alleen om de heilige getallen (meten=weten), maar ook common sense en logische theorie.
- De trainingen die ze aanbieden zijn afwisselend, ook al zijn veel trainingen lang en langzaam. Ook de omschrijvingen van de trainingen en de taal waarmee je ze aanmoedigen in de trainingen en op de blog hebben een prettige toon.
- Ik heb gemerkt dat door met hun 7-zonesysteem te werken bij het coachen van atleten goed te doen is, beter dan met de standaardzone-indelingen in de apps en apparaten.
Het past dus bij mij. Als ik je zou begeleiden, dan zoeken we uit of het ook bij jou past.
