Zoom(wo)man 2023
Als je terugkomt van een fantastische triathlon dan wil je dat ook anderen laten ervaren. Nu zal niet iedereen naar Livigno kunnen of willen, dus ga ik vol energie aan de gang met de volgende Zoom(wo)man in Bergen op Zoom (een duurloop van Antwerpen en mooie fietstocht van Gent;)). Hieronder een poll om te horen wat het beste weekend in 2023 daarvoor is volgens jullie.
Onder het formulier de aftermovie van 2022
Najaarsbananen
Wat ik zo lekker vind aan het najaar, behalve de geur van de bossen, is dat het trainen nog zo lekker vrijblijvend is. Mijn echte groene bananen (uitdagingen) van het nieuwe seizoen beginnen namelijk met de Zoom(wo)man begin mei. Ik zoek dan ook leuke kleine evenementjes uit om mezelf lekker bezig te houden, de vorm wat vast te houden en al te beginnen met het opbouwen van kracht en snelheid.
Onlangs vroeg één van de Bananenatleten ook om suggesties voor wedstrijdjes. Ik heb er dus een aantal die ik de moeite waar vind en die lekker in mijn najaar passen op een rij gezet. Bij lange na niet een complete lijst, maar eerder een gecureerde lijst: een selectie op basis van mijn eigen voorkeur. Hopelijk inspireert de lijst ook anderen. (Meer evenementen kun je bijvoorbeeld vinden via GODARE).
Bananenboekenclub
Eerlijk is eerlijk, dat ik nu zelf aan een e-boek ben begonnen, komt omdat ik geïnspireerd raakte door andere boeken. Het idee sluimert al langere tijd. Eigenlijk als sinds ik het boek van Matt Fitzgerald en David Warden 8020 for Triathlon las. De toon, de informatie en de onderbouwing, dat wilde ik ook.
Terwijl ik dit schrijf ben ik in het derde hoofdstuk van het laatste boek van Matt (ik heb mailcontact, dus mag tutoyeren): On pace. Over pacing in het hardlopen. Wederom een prettig leesbaar boek (in het Engels), positief kritisch op soms achterhaalde theorieën en wetenschap, waarvoor hij vervolgens overtuigend zijn alternatief in de plaatst stelt. Een aanrader dus (ondanks het mailcontact verdien ik niets aan de aanbeveling). Het is nog te vroeg voor een echte review, dus laat ik kort zijn argumentatie samenvatten (voor zover ik het gelezen heb) en waarom ik daar wel iets … Lees het hele verhaal “Bananenboekenclub”
Duursporten is geen optelsom van veel details
Was gedaan, maar nog niet opgeruimd. (Vr)Eetbuien komen al eerder dan verwacht. Ik blijf scrollen door de foto’s en video’s. Zwart gat? Nog niet echt. Klaar voor reflectie ben ik niet helemaal, maar ik wil de ervaring van de ICONXTRI nu wel al zo goed mogelijk vastleggen. Om te delen, maar ook om nieuwe plannen te gaan maken. De ervaring van de ene race is de inspiratie voor de volgende
Hieronder daarom een verslag in drie delen van, voor zover ik kan beoordelen, de mooiste triathlon die er bestaat.
Synopsis publicatie
Nu er veel losse blogs en uitleg op deze site staan, wordt het tijd voor wat orde in de chaos. Ik ben dus begonnen aan een e-book. Hieronder daarvan de synopsis en de voorlopige inhoudsopgave. Ik hoop de publicatie af te hebben voor het einde van 2022. Ik kan daar wel nog wat support voor gebruiken in de vorm van een kleine donatie voor de koppen koffie en bananen die ik ga nuttigen tijdens het schrijfproces 😉
20 uur?
Nog even over de voorbeschouwing, ergens zat dat niet lekker, dat ik dit seizoen minder getraind zou hebben. Ik ben er dus nog eens ingedoken en deze keer het hele seizoen vanaf oktober genomen. Wat blijkt: ik heb in totaal dit seizoen zo’n 20 uur meer getraind. Pfoe, dat helpt. Want je beter voelen met minder trainen is verdacht; dat kan natuurlijk niet. Nu ik weet dat ik de uren over een langere tijd verdeeld heb en zelfs iets meer gedaan heb in totaal, nu ben ik gerust gesteld (hoewel een verschil van 20 uur op ruim 300 niet echt heel veel is).
Ondertussen heb ik inmiddels een raceplan opgesteld en ja, dan moet je dus inschatten hoe lang je ergens over doet, zodat de hulptroepen ook op het juiste moment daar zijn. Dat is dus feitelijk een prognose. Zodra ik op de publiceren-knop van dit bericht klik staat … Lees het hele verhaal “20 uur?”
Misschien ben ik wel sneller geworden
Keer op keer denk ik: “ik voel me fitter dan ooit, maar ben ik wel fit genoeg?”
Voor elke groene banaan (Almere, Embrun) probeer in mijn data te zien wat daarop de antwoorden zijn. Nooit hebben die heel precieze voorspellende waarde. Wel stellen ze me meestal gerust. Net als duurtrainingen zijn data-analyses voor mij dus een soort therapie. Toch ben ik nu niet alleen zenuwachtig voor de ICONXTRI zelf, maar ook of de data en mijn analyses me gerust gaan stellen. Meta-zenuwachtig dus. Maar ja, daarom doe ik dat soort evenementen. Niet zeker weten of ik ze kan en daarom blijven trainen in die onzekerheid. Wat zegt dat over mij?
Anyway, vooruit met de geit.
Ik neem deze keer geen gemiddelden, CTL, of ingewikkelde scores, maar absolute getallen over mijn trainingsarbeid tot een week voor de twee triathlons vanaf aswoensdag. Dat is een periode van 26 weken … Lees het hele verhaal “Misschien ben ik wel sneller geworden”
Volg me op weg naar Livigno
Leuk dat je op de hoogte wil blijven van mijn weg naar Livigno. Vul hieronder je mailadres en je ontvangt mijn laatste blogs direct in je mailbox.
Ciao,
Martijn
En dan nu op gevoel ….
Nog negentien en een half nachtje slapen, dan duik ik in het meer bij Livigno, 16 graden Celsius. Iets meer dan twee weken dus om nog te trainen. En wat doe je dan? In mijn schema heb ik nog een week hele lange trainingen staan en daarna korte taper-trainingen. Ik zie er tegenop, tegen die trainingen, niet tegen de ICONXTRI. Lang, in mijn eigen omgeving, warm. Pffff. Dus ik nam een besluit ik gooi het schema uit de agenda van Trainingpeaks en ga op gevoel. De basis is er het gaat nu om fit blijven, me lekker voelen.
Ik zet alleen nog een beoogd aantal uren per dag in het schema en probeer in ieder geval dagelijks te sporten met ademhaling via de neus, liefst een combinatie met zwemmen (want dat heb ik ietsje verwaarloosd).
Verder moet het vooral lekker blijven! De groene banaan van dit seizoen is langzaam
Altijd weer die zon
En weer die zon in mijn gezicht. Dit keer op de oever van de Maas, terwijl de spreekstalmeesters van dienst de potentiële halve Ironmen en -women vakkundig opjutten en de beats aftellen naar nul. Dan mogen we de Maas ook in. En dat Maaswater was heerlijk, 33 minuten lang. Warm wel, maar het ging net met pak aan. En dus die zon die over het water scheen. Daar geniet ik het meest van bij de start van een triathlon. Hij mag ook schijnen tegen een bergwand. Ben benieuwd waar en wanneer in Livigno ik hem zie, want we starten echt belachelijk vroeg, 5 uur!
Hoe dan ook, het/ik ging hard in Maastricht. Misschien wel iets te hard, met nog vier weken te gaan tot ICONXTRI. Maar ja, je laat je wat opjutten door grote zware mannen die harder een bergje op gaan … Dus scoor je wat peakperformances.
